Liedje onder de loep: I’ll be missing you

We luisteren eerst naar het liedje waarom het in deze verkenning gaat:

I’ll be missing you’, gezongen door Puff Daddy.

De tekst van een liedje is soms een heel verhaal, zoals ‘Ill be missing you’ maar achter veel liedjes gaat ook een heel verhaal schuil. 

Puff Daddy was een van de artiestennamen van Sean Combs. Hij is in 1970 geboren in Harlem, toen nog een arme zwarte wijk in New York. Zijn vader werd toen Sean twee jaar was doodgeschoten. Het gezin vertrok uit New York. Sean bleek een ambitieuze jongen, die op 20-jarige leeftijd al de universiteit had afgerond was en ging werken bij een productiemaatschappij van grammofoonplaten. Na een paar jaar richte hij zijn eigen maatschappij op ‘Bad Boy Entertainment’ waarmee hij veel geld verdiende dat hem in staat stelde een luxe leven met veel vrouwen, geld en drugs te leiden. 

Een van zijn bekendste artiesten was de rapper ‘Notorious B.I.G. – inderdaad nogal omvangrijk. Ook hij kwam in een afrekening tussen rivaliserende groepen door een pistoolschol om het leven. Sean heeft naar aanleiding van deze gebeurtenis dit liedje geschreven, een soort ‘in memoriam’. Het werd een wereldhit en Sean is toen ook maar zanger geworden.

Het refrein van het liedje is heel poëtisch

Every step I take
Every move I make
Every single day, every time I pray
I’ll be missing you
Thinkin’ of the day
When you went away
What a life to take, what a bond to break
I’ll be missing you (I miss you, B.I.G.)

Zoals dat zo vaak gaat, het liedje is door tal van artiesten uitgevoerd. Hier een andere versie, gezongen door een ‘gelikt’ koortje.

Je hebt al gemerkt dat de eigenlijke tekst een ‘rap’ is. Rap is een muzikale stijl, het op ritmische wijze voordragen van tekst’. Dat is op zich niet nieuw: middeleeuwse troubadours deden dat ook al. De ‘rap’ die wij kennen is afkomstig uit de ‘hiphop’ (sub)cultuur, ontstaan in de jaren ’80 in de Bronx, toen ook een arme wijk in New York. 

De meeste ‘raps’ zetten zich fel af tegen de (Amerikaanse) samenleving; veel teksten zijn sexistisch en verheerlijken geweld. De populariteit van deze stijlvorm groeide snel en ook de verscheidenheid van de teksten. Zo is er de zogenaamde gospeltap, met een religieuze achtergrond en in feite hoort ‘I’ll be missing you’ tot dit genre. Een aantal rappers is steenrijk geworden.

Een ander kenmerk van de hiphopcultuur is breakdance. Jongeren in de zwarte getto’s van New York hadden weinig kansen om in de samenleving iets te betekenen. Ze wilden daarom allemaal een beroemde rapper worden of optreden als danser. Hun stijl wordt ‘breakdance’ genoemd, in de jaren ’90 ook in Nederland populair. Hoe perfect kan het zijn? 

Bekijk deze video maar eens

Maar er is iets mis met ‘Il’be missing you’. Luister naar de uitvoering van Sting, een wereldberoemde ster, ooi lid van de evenzeer bekende groep ‘The Police'(van ‘Message in a bottle’.

Het liedje van Sting is veel ouder dan die van Pudd Dayy. Gewoon plagiaat dis en niet zo’n beetje. De rechter bepaalde daarom dat tot 2023 alle royalties van ‘I’ll be missing you’ naar Sting zouden gaan. In 1997 maakten beide heren kennis en ze vonden elkaar wel aardig. Besloten werd dat Sting in het vervolg niet alle royalties zou krijgen, maar slechts een bedrag van $5000 per dag.Ook besloten ze samen een concert te geven, waarin ook de weduwe van Notorious B.I.G., Faith Evans zou optreden. 

Kijk hier naar de versie van dit drietal

‘ll be missing you is ook een geliefd nummer van amateurkoren. Ten slotte daar een voorbeeld van

I’ll be missing you door het Oberstufenchor van het Cusanus Gymnasium

Wat vind je van deze uitvoering, in vergelijking met het eerdere koor dat ik liet zien?

Plaats een reactie