
Taylor Alison Swift is geboren op 13 december 1989 in Reading (Pennsylvania, VS). Haar ouders vernoemden haar naar de Amerikaanse singer-songwriter James Taylor. Om met de deur in huis te vallen, ze geldt op dit moment als de beste zangeres ter wereld in het populaire genre.
De omvang van haar populariteit kan niet beter worden getoond dan aan de hand van een fragment van de ERA’s show waarmee Taylor nu tourt over de hele wereld. In juli 2024 doet ze drie dagen Amsterdam aan. Er is inmiddels een muziekfilm van deze tour te zien in de bioscopen; de opnames die op de sociale media circuleren geven vooral een beeld van de massaliteit van de optredens en minder van de zang. Je kunt het begin zien van de ERA’s show, opgenomen in Kansas City in juli 2023, met rond 100.000 toeschouwers.
Terug naar het begin
Op haar negende trad ze met zelfgemaakte liedjes op lokale festivals op. Ze reisde geregeld met haar moeder naar New York, waar ze zang- en toneelles kreeg. Taylor voelde zich aangetrokken tot het ‘verhalende karakter’ van country & western. Ze was een groot bewonderaar van Shania Twain.
Op haar 11de nam ze een aantal liedjes op en hiermee ging ze samen met haar moeder in Nashville verschillende platenmaatschappijen langs, maar daar vond men haar te jong. Toch bleef ze niet onopgemerkt, want op haar 15de nam Sony/ATV haar in dienst als ‘songwriter’ en bood platenmaatschappij Big Machine Record haar een contract aan. Het gezin verhuisde toen naar Nashville.
In 2006 debuteerde ze met haar eerste album ‘Taylor Swift’. Dit album heeft vervolgens 157(!) weken op de Billboard 200 lijst gestaan. Zij was daarmee de jongste artiest in de Amerikaanse geschiedenis die met een album vol zelfgemaakte liedjes de eerste plaats bereikte.
Je kunt hier kijken naar een van de liedjes van dit album, getiteld m Tim McGraw, ook een singer-songwriter. In het liedje vraagt zij aan haar ex-vriendje altijd aan haar te denken als deze Tim McGraw’s liedje ‘Can’t tell me nothing’ hoort. Op deze opname zie je hoe Taylor kennis maakt met Tim McGraw en zijn echtgenote Faith Hill. Taylor was toen 16 jaar.
Klik hier voor de tekst van ‘Tim McGraw’
Andere liedjes van dit album die de hitparades topten waren Teardrops om my guitar, Our song en Pictures to burn. Je kunt ook liedjes beluisteren en bekijken en bekijken via de links.
Ik keer terug naar het begin. De eerste jaren gold ze, net als Shania Twain als country zangeres en op haar eerste drie albums ‘Taylor Swift’, ‘Fearless’ en ‘Speak now’ was dat ook nog goed te merken, denk aan ‘Tim McGraw’ dat je net hebt gehoord.
Vaak worden drie kenmerken onderscheidend genoemd voor countrymuziek: het verhalende karakter, eenvoudige melodie en de muziekinstrumenten. Wat het eerste kenmerk betreft, ook latere liedjes gaan over persoonlijke belevenissen. De typische country instrumentarium, zoals banjo, dobra (steelguitar) en viool verdwenen al snel van het toneel. Haar liedjes zijn niet gecompliceerd, maar hun literaire gehalte overstijgt dat van de gemiddelde countrysong. Ook het tempo ligt veel hoger en sluit daardoor beter aan bij een jonger publiek.
Haar tweede album is ‘Fearless’. Hiervan werden in de eerste week dat het uitkwam een half miljoen albums verkocht. Dat werden er wereldwijd 18 miljoen. Het is tevens het meest geprezen album uit de geschiedenis van de country muziek. Hier volgt uit dit album Love story, het liedje waarmee ze internationaal doorbrak (2008). Het vertelt het verhaal van Romeo en Julia, met Taylor in de rol van Julia.
Klik hier voor de tekst van ‘Love story’
De liedjes op de eerste drie albums werden gevoed door persoonlijke ervaringen: Verliefdheid, hartzeer en onzekerheid. Een rottige middag op school kon makkelijk een wereldhit opleveren. Meestal schreef ze eerst op wat ze voelde en bijbehorende melodieën borrelden dan vanzelf op. Later maakte ze de melodieën en de arrangementen ook samen met enkele producers. Die komen we nog tegen.
Je kunt nu kijken en luisteren naar een liedje uit haar vierde album ‘Red’. Het heet: ‘We are never ever getting back together’.
Klik hier voor de tekst van ‘We will never ever getting back together’
De opname is gemaakt tijdens een soort kamerconcert voor een beperkt aantal fans.
Wie wil kan ook nog kijken naar een tweede en derde versie. De tweede versie is opgenomen uit de tournee die ze maakte na het verschijnen van het album Red. De derde versie komt uit een volgen de tournee naar aanleiding van het album ‘1989’. Deze is een stuk ruiger In de vorige versie waar Taylor begint met een lange inleiding op een elektrische gitaar.
Andere nummers uit Red die je hier kunt beluisteren en bekijken zijn: ‘Begin again’, ‘Everything has changed’ (met Ed Sheeran), ‘The last time’ en ‘Red’.
In 2014 kondigde ze aan dat haar album ‘1989’ haar eerste ‘echte’ popalbum zou zijn. Bij eerdere gelegenheden had ze de kritiek vanuit het Nashville ‘establishment’ dat haar muziek meer pop dan country was altijd weggewuifd met de woorden “I leave the genre labeling to other people”. Nu deed ze dat maar zelf. Ze beschouwde het als een ‘wedergeboorte’, vandaar de verwijzing naar haar geboortejaar 1989. Het album is overwegend synth-pop, jaren ’80 stijl en werd alom geprezen en Taylor werd nu ook bijgeplaatst in de rij van de beste popsterren van het decennium.
Hits uit ‘1989’ waren ‘Shake it off’, ‘Bad Blood, ‘Style’, ‘Wldest dreams’, ‘New romantics’ en ‘Out of the woods’. Dat laatste liedje kun je hier horen. Taylor begeleidt zichzelf daarbij op de piano.
Klik hier voor de tekst van ‘Out of the woods’
Het nummer beschrijft een fragiele relatie vol onzekerheid en twijfel De steeds terugkerende vraag ‘Are we out of the woods yet’ beschrijft haar onbeantwoorde verlangen om deze relatie te stabiliseren. Volgens critici lukt het in dit nummer het beste van alle andere nummers op ‘1989’ om de synth-pop ui de jaren ’80 te benaderen. Dat hoor je uiteraard minder op deze akoestische versie. Op de muziekvideo bij dit nummer, die je hier kunt zien, probeert Taylor te ontsnappen uit een magisch bos. De mooie opnamen zijn gemaakt Nieuw Zeeland.
De twee daarop volgende albums, ‘Reputation’ (2017) en ‘Lover’ (2019) bevatten in tegenstelling tot ‘1989’ ook cross-overs naar rhythm & blues en hiphop.
In ‘Reputation’ snijdt ze de nadelen van haar beroemdheid aan na een periode waarin ze veel negatieve persaandacht had gekregen als gevolg van een haatcampagne tegen haar persoon. Ze was hierdoor aangeslagen en heeft zich een jaar samen met haar Engelse vriend Joe Alwyn teruggetrokken in het Lake district. In ‘Reputation’komen thema’s als vervreemding en seksisme aan de orde. Reputation heeft een zwaar bijna gothic geluid en is bijna helemaal gemaakt met synthesizers en (drum)computers behalve het laatste nummer ‘New year’s day’ dat is opgenomen met alleen een akoestische piano.
Andere songs zijn onder andere ‘Ready for it’, ‘End game’, ‘Delicate’, Getaway car’, ‘Look what you made me do’ en ‘Georgeous’, waar me nu naar kijken.
Dit liedje is opgedragen aan een nieuwe liefde, maar of het iets wordt weet ze niet. Ze vat het in elk geval niet te zwaar op: In dat geval ‘I’ll just stumble on home to my cats… alone”. Critici noemen het liedje een verademing vergeleken met het sombere karakter van de rest van het album.
Klik hier voor de tekst van ‘Georgeous’
‘Lover’ omvat het hele spectrum van volwassen relaties en liefde en is volgens Swift “A love letter to love”. Daarnaast neemt ze stelling met betrekking tot mensenrechten, feminisme en tegen racisme. De productie is lichter van aard dan ‘Reputation’ en naast electronica, maken akoestische instrumenten hun rentree. Qua stijl bevat het elementen van country, folk, funk en pop. Het album werd zeer positief ontvangen door de critici, ook zagen critici er een consolidering van de kwaliteiten in die ze vóór Reputation had gevestigd. Sommigen stelden de vraag, waarmee Swift hierna zal komen….
Hits uit ‘Lover’ zijn ‘I forgot that you existed’, ‘You need to calm down’, ‘me’, ‘Soon you’ll get better’ en ‘The man’.
Je ziet hier een akoestisch vertolking van ‘The men’. Het gaat over dubbele moraal: van mannen wordt veel meer geaccepteerd dan van vrouwen, dus stelt ze zich voor hoe het zou zijn als zij een man was. Voor de geestige muziekvideo, geregisseerd en gespeeld door Swift kreeg ze een MTV Music Award.
Klik hier voor de tekst van ‘The man’
Tot slot een terugblik
Als afronding van dit eerste deel laat ik een opname horen die is gemaakt tijdens van de uitreiking van de American Music Awards in 2019. De show is een medley’ van zeven nummers uit de voorafgaande jaren. Swift zelf viel de titel ‘artiest van het decennium’ (2010 – 2020) ten deel. Eerder was ze al uitgeroepen tot ‘vrouw van het decennium’.
Het laatste nummer, Lover’, beschouw ik als een van de hoogtepunten van haar werk. Op deze versie van datzelfde liedje begeleidt ze zichzelf op de gitaar samen met de band die haar al jaren begeleidt, ook tijdens de grote stadiumoptredens.
Klik hier voor de tekst van ‘Lover’
Wat je tot nu toe nu gehoord hebt is een afspiegeling van de eerste zes albums van Taylor. In de volgende post verken ik de laatste drie en dan maak je kennis met een deels andere Taylor Swift.
Plaats een reactie